Dönüşüm ve ardından Aforizmalar. Franz Kafka ile tanışıklığım böyle başladı. Franz bir garip çirkin adam, korkutucu gözleri var. Aslında bayağı bayağı jeune kılıklı. Allah’ım karar veremiyorum.

Dönüşüm’ü sizler için daha önce anlatmış birisi olarak sürekli geri dönüş yapmayacağım ve sizin de içinizi daraltmayacağım yine de orada da bahsettiğim bir konu vardı; tüm hikayeler yazılmışken ve fantastik romanların adamakıllı yazılmasına da epey zaman varken sen nasıl oluyor da bir böceğe dönüştürebiliyorsun karakterini? Aklına nereden geliyor? Nasıl bir beyindir ki o içinde en az Edgar’ın evi gibi binlerce küflü ve keskin düşünce var?

Edgar ile kardeş olabilme ihtimalini sevdim ben Franz’ın. Ruhları farklı zamanlarda ve yerlerde bir araya gelmiş gibiydi. Dünya üzerinde Araf’ı yaşayarak hikayeler anlatan adamlar bunlar.

Aforizmalar kitabında Franz Kafka’nın iki farklı yapıtından derlenen aforizmalar var. Hani şu son zamanlarda Twitter’da, Facebook’ta ya da orada burada en bolundan gördüğümüz ve bir tez sunan cümleler var ya, işte onlar hep aforizma. Kimisi kendi yaratıyor aforizmasını kimisi de en ünlü yazarların cümlelerinden alıntılıyor. Karşınızda armut piş ağzıma düş bir kitap. Tek yapmanız gereken sayfaları kurcalamak, anlamlar çıkarmak ve kendinize en uygun aforizmada karar kılmak.

Aforizma kelimesi bir süre sonra bünyemde organizma etkisi yaratmaya başladı. Nedense içimden organizma yazmak geliyor, yine de bu isteği sabahın bir saati oluşuna veriyorum. Franz Kafka’dan fazla uzaklaşmadan kitaptan örneklere dönüyorum. Cümleler benden, üzerine düşünüp kafa patlatmak, çalıp çırpmak sizden.

– Kafesin biri, bir kuş aramaya çıktı. –

– Bastığın yerin iki ayağının kapladığından daha büyük olamayacağını anlamak ne büyük bir mutluluktur. –

– İyi, bir yanıyla rahatsız edicidir. –

– Dünyayla arandaki savaşta, dünyanın tarafını tut. –

– Ruh, bir dayanak olmaktan çıkınca özgürleşir ancak. –