Sabah saat 9. Evimdeyim. Ev naftalin kokuyor. Hiç de böyle kokmaz normalde. Babaannem mi gelmiş bizde kalmış ben yokken diye düşündüm ama alakası yok.

Saat 10 güzel bir çay ve azıcık yemek. Kilo almışım vesselam toparlamak gerek.  Yolculuk yorucu geçmiş uyuklayıp uyanmaktan ne bir su içebilmişim ne bir çay.

Saat 11. Öznur dışarı çıkar. Akşam eve gelir. Kemikleri sızlar. Tatilden dönen insan neden çok yorgun olur? Sanırım 20 kilo kadar ağırlık taşıdım kendimle. Kollarım bacaklarım hep et kesiği. Bilir misiniz et kesiği ne demek?

Akşam olmuş evime gelmişim. Ellerim ile kollarım pek birbiri ile alakalı hareketlerde bulunmuyorlar.

Ev yine de huzur demek azizim. İnsanın hıphızlı bir araba ile kendine dönüşü gibi bir şey. Odasının kokusunu alışı, bıraktığı dağınıklığı bile buluşu hatta. Şimdi kendimi etrafa işeyerek yerini ve çapını belirlemiş aslan gibi hissediyorum.

Hoşgeldim kendi bölgeme.