Bazı filmleri ne zaman indirdim, hangi amaçla indirdim ve nerede görerek indirdim inanın ki hatırlamıyorum. Another Year da bunlardan bir tanesi.

Arkadaşlarımın tavsiyeleri ile yola çıkmayı seven birisi olarak tahminen bir arkadaşımın bunu izlediğini düşünüyorum. Yorumları da hatırlamadan izlemeye başladığımda ilk başta çok mutlu olmuştum. İngiliz aksanı duyabileceğimiz, sevinçten burnumu filme sokmak isteyebileceğim bir filmdi. Ayrıca başlangıç için seçilen güzel bahçe, yeşeren umutlar derken beni bir huzur sarmıştı fakat film ilerledikçe beni yormaya başlayan bir şeyler vardı.

İlk olarak Tom ve Gerri benim asla alışık olamayacağım bir şekilde yıllar sonra bir arada ve mutluydular. Birbirlerini dinliyorlardı ve yemekleri bile ortak yapıyorlardı. Türk  aile yapısına tamamen aykırı bir sistemdi bu. Nerede kavga, dövüş, huysuzluk, nemrutluk, senin annencilik, benim babamcılık?

Ardından yaşlandığını kabul etmek istemeyen ve bu yüzden kendini alkole veren Mary çıkar. Mary biraz daha yatkındır bizim insanımıza. Kaçanı kovalar, kovalayandan bir hayli uzaklaşır. Yine de onun için üzülürken beni ona bağlayamayan da bir nokta mutlaka vardı. Bilemiyorum… Bilemiyorum.

Ve filmi takip edememeye başlarım. Ve takip edemem. Ve uzun zaman sonra filmi kapatmak zorunda hissederim kendimi. Tamamen kapatmış olmamak için parça parça ilerler ve bakarım.

Ömrümüzden Bir Sene, hani o çok dahi adamların günümden zaman çaldı dedikleri filmdir benim için. Enerji dolu, aksiyon tutkunu bünyemden, filtrelerimden geçememiştir.

Another Year Trailer