Aksiyon filmlerini sevenler, üzerine bir de Leonardo Di Caprio ile Russel Crowe’u bir ara görmek isteyenler için Body of Lies doğru adres. Şimdiye kadar dinlediğim yorumlar genellikle sıradan bir örgüsünün olduğuna dairdi. Filmlerden müthiş şeyler beklemeyen bir insan olarak afiyetle izlediğimi söyleyebilirim.

İyi polis kötü polisçilikten sıkılanlar için onları sıkacak başka bir klişe var bu filmde. Eski polis, yeni polis. Daha doğrusu eski ajan, yeni ajan. Eskinin her şeyi iyi yaptığını düşündüğü fakat genellikle yeni olaylara ayak uyduramadığı, yeni ajanın hırsı ile pekçok olayın üstesinden gelmeye çalışması yine de elinin kolunun bağlanması. Siyasi mesajlar, içinde Türkiye’nin de olduğu durumlar. Body of Lies, dostuna bile güvenme subliminal mesajını hatta doğrudan mesajını taşıyan bir film.

Mark Strong’u izlemeyi sevenler için de yepyeni bir kapı açmış oluyor. Mark’ı klas adam rolünden uzaklarda, RocknRolla’da görmeye alıştığımız halinden çok uzakta, bir şeyh olarak görünce gerçekten şaşırıyoruz. En azından ben şaşırdım. Bulunduğu rolün şeklini alabilen sıvısal adamları işte bu yüzden seviyorum.

İşkence ve garip adamların bir araya geldiği filmleri ben sevebiliyorum. Unthinkable’daki sahneleri de bu yüzden sevmiştim. Yine aynı şekilde Safe House ve diğerleri. Bir de ben klişelerle örülmüş olsa da zorluklar arasından pırtlayan aşkları çok seviyorum. Blood Diamond’ta da aynı şekildeydi hem de Leonardo ile birlikte.

İmkansızlıklar, yalanlar, entrikalar ve sona vardırılan planlar. Body of Lies benim süzgecimden geçmeye hak kazanıyor. Bence önemli olan her filmden müthiş performans beklememek. Kötü bir filme dair fikriniz olsa bile iyidir, güzeldir.

Body of Lies Trailer