Danger evladım, danger. Vakit geldi çattı. Ben tam aman canım sınavlara daha çok vardır derken bir anda sınavlar ile karşı karşıya kaldım. Vizelerin en pislik yanı hocaların kısa sürede çok şey işleyebileceklerine kani olmaları ve verdikçe vermeleri üst üste.

Tamam, son sene son dönem. Diyorsunuz ki Öznur sık biraz dişini ancak her geçen gün okuldan uzaklaştığınızı anladığınızda siz ne yapabilirsiniz? Bu dönemi alta bırakıp bir dönem uzatmış olma ihtimalimi düşündükçe kanım donuyor. Pek muhtemel çerçevelerde giden bu ihtimal için finale kasmam şart. Ama nasıl?

Asıl istediğim şu üniversite bir bitsin de ben ikinci üniversitemi, efendime söyleyeyim yükseğimi ağız tadı ile yapayım ama önce hocaların ebesinin hörekesine kadar gitmekten çekinmedikleri derslerin vizelerine girmeliyim.

Vizeler!

İstanbul Üniversitesi!

Tanrım!